جاده باغملک به قلعه‌تل، یکی از مسیرهایی است که هر روز شاهد حوادث تلخ و تصادفات ناگوار است. این جاده، که باید حلقه ارتباطی امن و قابل‌اعتماد میان شهرها و روستاهای منطقه باشد، بیشتر به کابوسی برای رانندگان و مسافران تبدیل شده است. سال‌ها وعده داده شده که مشکلات این مسیر حل شود، اما همچنان نقاط حادثه‌خیز آن، بدون تغییر باقی مانده‌اند و جان‌های بی‌گناه را در خود می‌بلعند.
زیرساخت‌های ناکافی؛ تهدیدی دائمی
یکی از مشکلات اساسی این جاده، کمبود زیرساخت‌های ایمنی است. در نقاطی مانند دوراهی لران، نبود زیرگذر یا پل‌های ایمن باعث شده که این مسیر به یکی از خطرناک‌ترین نقاط جاده تبدیل شود. خودروهایی که از جاده‌های فرعی روستایی وارد مسیر اصلی می‌شوند، به دلیل نبود طراحی استاندارد و ایمن، مستعد تصادف هستند. این در حالی است که در بسیاری از نقاط کشور، چنین مشکلاتی با اندکی توجه و هزینه، برطرف شده‌اند، اما در این منطقه، هر سال تنها بر آمار تلفات افزوده می‌شود.
نبود علائم هشداردهنده و روشنایی مناسب
یکی دیگر از ضعف‌های جدی این جاده، کمبود علائم راهنمایی و رانندگی استاندارد است. در بسیاری از نقاط حادثه‌خیز، هیچ علامت هشداردهنده‌ای برای آگاه‌سازی رانندگان وجود ندارد. نبود چراغ‌های مناسب در شب، دید رانندگان را به شدت کاهش داده و احتمال تصادف را افزایش می‌دهد. این کمبودها در حالی ادامه دارد که هر سال جان‌های بسیاری در این جاده از دست می‌رود، اما تدبیری برای کاهش خطرات آن اندیشیده نمی‌شود.
ضربه‌های اقتصادی و اجتماعی ناشی از تصادفات
خسارات ناشی از تصادفات جاده‌ای فقط به آسیب‌های جسمی و مرگ‌ومیر ختم نمی‌شود. خانواده‌هایی که عزیزان خود را در این مسیر از دست داده‌اند، نه‌تنها با بار روانی این حوادث روبه‌رو هستند، بلکه هزینه‌های سنگین مالی نیز بر دوش آن‌ها گذاشته می‌شود. بسیاری از این افراد، نان‌آور خانواده‌های خود بودند و از دست دادن آن‌ها، تبعات اقتصادی جبران‌ناپذیری به همراه دارد.
راهکارهای پیشنهادی؛ آیا اقدامی صورت خواهد گرفت؟
مشکلات این جاده کاملاً واضح و قابل‌حل هستند، اما لازمه آن، عزمی جدی از سوی مسئولان است. اقدامات ضروری که باید در این مسیر انجام شوند، شامل موارد زیر است:

احداث زیرگذرها و پل‌های ایمن در نقاط پرتردد مانند دوراهی لران.

بهسازی و استانداردسازی جاده‌های فرعی متصل به مسیر اصلی.

نصب علائم هشداردهنده و چراغ‌های راهنمایی در نقاط حادثه‌خیز.

ایجاد برنامه‌های نظارتی و بررسی مشکلات این جاده به صورت مستمر.

مسئله اینجاست که این مشکلات سال‌هاست مطرح شده‌اند، اما هیچ تغییر محسوسی در وضعیت این جاده دیده نمی‌شود. مسئولان، هر سال وعده بهبود شرایط را می‌دهند، اما در عمل، جان‌های بیشتری از دست می‌رود. آیا زمان آن نرسیده که این مسیر از یک جاده مرگبار به مسیری امن و استاندارد تبدیل شود؟ آیا همچنان باید شاهد از دست رفتن عزیزانمان در این جاده باشیم، یا قرار است تغییری واقعی در وضعیت آن ایجاد شود؟
منوچهربرون