سه شنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۴
فرهاد پهلوان زاده – نام‌گذاری سال ۱۴۰۴ با عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید» از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی، پیامی روشن دارد: بدون سرمایه‌گذاری، تولید رشد نخواهد کرد و بدون تولید، اقتصاد کشور متحول نمی‌شود. اما سرمایه‌گذاری، صرفاً یک مسئله اقتصادی نیست؛ بلکه به زیرساخت‌های فرهنگی نیز وابسته است.
اگر فرهنگ عمومی جامعه، سرمایه‌گذاری را به رسمیت نشناسد و از آن حمایت نکند، حتی بهترین سیاست‌های اقتصادی هم به نتیجه مطلوب نخواهند رسید.
اما سرمایه‌گذاری برای تولید، چه پیش‌نیازهای فرهنگی دارد؟ و چگونه می‌توان این مسیر را هموار کرد؟
اعتماد، سنگ بنای سرمایه‌گذاری
سرمایه‌گذار، به دنبال امنیت و پیش‌بینی‌پذیری آینده است. اگر فضای اقتصادی پر از تغییرات ناگهانی، عدم شفافیت و بی‌ثباتی باشد، سرمایه‌ها به سمت تولید حرکت نخواهند کرد.
در فضای بی‌اعتمادی چه اتفاقی می‌افتد؟
اعتمادسازی چگونه اتفاق می‌افتد؟
اصلاح نگاه جامعه به سرمایه‌گذاری و سرمایه‌گذار
یکی از موانع فرهنگی سرمایه‌گذاری، نگاه منفی به سرمایه‌دار و کارآفرین است. در برخی موارد، این تصور وجود دارد که سرمایه‌داران صرفاً به دنبال سود شخصی هستند و نقش آن‌ها در ایجاد اشتغال و توسعه اقتصادی نادیده گرفته می‌شود.
اما واقعیت چیست؟
فرهنگ کار و بهره‌وری؛ لازمه موفقیت سرمایه‌گذاری
هیچ سرمایه‌گذاری در جایی که فرهنگ کار ضعیف باشد، موفق نخواهد شد. نیروی کار باید متعهد، متخصص و بهره‌ور باشد تا سرمایه‌گذاری برای تولید به نتیجه برسد.
چالش‌ها:
راهکارها:
حمایت از تولید داخلی؛ تضمینی برای جذب سرمایه‌گذاری
هیچ سرمایه‌گذاری حاضر نیست در صنعتی سرمایه‌گذاری کند که بازار آن، از قبل در اختیار محصولات خارجی است. فرهنگ مصرف جامعه، تأثیر مستقیمی بر تصمیم سرمایه‌گذاران دارد.
اگر مردم از تولید داخلی حمایت کنند:
اما اگر مصرف کالاهای خارجی یک ارزش تلقی شود:
در نهایت نام‌گذاری سال ۱۴۰۴ به عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید»، نشان‌دهنده اهمیت این موضوع در آینده اقتصادی کشور است. اما تحقق این هدف، تنها با سیاست‌های اقتصادی امکان‌پذیر نیست؛ بلکه به اصلاح نگرش‌های فرهنگی جامعه نسبت به سرمایه‌گذاری، تولید و مصرف داخلی نیاز دارد.
*کارشناس مسائل اقتصادی و اجتماعی
تمام حقوق برای اخبار صبح کارون محفوظ می‌باشد. کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
طراحی وب سایت: شرکت رادفان